طراحي سايت ارزان در خميني شهر

خميني شهر پس از تهران بزرگترين شهر از نظر تراكم است و پر جمعيت ترين شهر ايران به شمار مي رود اين شهر در زمينه هاي صنعتي و كشاورزي در چند سال اخير بسيار موفق بوده به طوري كه اكثر كسب و كار هاي خميني شهري رو به دنياي آنلاين جهت گسترش كسب و كار خود آورده اند ، طراحي سايت در خميني شهر يكي از خدماتي است كه آكادمي پيماني به خميني شهري هاي عزيز ارائه مي دهد

خميني‌شهر يكي از شهرهاي استان اصفهان در مركز ايران است.و اكثر ساكنان اين شهر را فارس و اقليت عرب و اقليت لر تشكيل ميدهند. اين شهر از سال ???? تا ???? همايون شهر و پيش تر از آن سدِه (سه ده يا سه دژ) و ماربين ناميده مي‌شد.اين شهرستان ،شهرستان شاهد نمونه كشور است. اين شهر در بخش مركزي شهرستان خميني‌شهر قرار دارد. جمعيت آن طبق سرشماري سال ???? مركز آمار ايران برابر با ??????? است.

موقعيت جغرافيايي خميني شهر

شهر خميني شهر با مساحت برابر ??? كيلومتر مربع، در منطقه? بلوك ماربين و در ?? كيلومتري شمال غربي اصفهان واقع شده و از شمال به شهرستان شاهين شهر و ميمه، از شرق و شمال شرقي به شهرستان اصفهان، شمال غربي و غرب به شهرستان نجف آباد، و از جنوب به مرزهاي قانوني شهر اصفهان و فلاورجان محدود مي‌شود. نواحي شمال و شمال غربي آن را كوه‌هاي محمودآباد با ???? متر و سرچاه ???? متر و كوه صالح يا صلا با ???? متر فرا گرفته و نواحي جنوبي و خاوري آن را دشت همواري پوشانده‌است. در شمال شهر ارتفاعات سيد محمد و پلارت با ارتفاع ???? متر زيبايي خاصي به منطقه داده‌است. ارتفاع شهرستان از سطح دريا، حدود ???? متر و به قولي ???? متر است؛ بنابراين، ?? متر از اصفهان مرتفع تر مي‌باشد. موقعيت جغرافيايي شهر خميني شهر "?? '?? °?? طول شرقي و "??'?? عرض شمالي است. در برخي كتب ديگر طول و عرض جغرافيايي خميني شهر را چنين محاسبه نموده‌اند ?? درجه و ?? دقيقه طول شرقي از نصف النهار گرينويچ و?? درجه و ?? دقيقه عرض شمالي از استوا، و نيز ?? دقيقه و ?? درجه عرض جغرافيايي و ?? دقيقه و ?? درجه? طول جغرافيايي. در اين ناحيه شاخه‌هايي از زاينده رود به صورت مادي و كانال آب‌رساني مورد استفاده قرار مي‌گيرند. به‌علاوه تاكنون هفت رشته قنات، ??? حلقه? چاه عميق، و ?? حلقه چاه نيمه عميق، در خميني شهر حفر شده‌اند. در حال حاضر، از نظر بافت شهري اين شهرستان به دو قسمت بافت كهنه و نو تقسيم مي‌شود. بافت نوي اين شهرستان پس از انقلاب اسلامي ايران آغاز و در حال گسترش است. شهرك اقماري منظريه نيز از نوع همين بافت است. بافت كهنه خميني شهر از جنوب اين شهر تا بافت نوي شهري ادامه دارد. در اين بافت ساختمان‌هاي كهن و بعضي از ساختمان‌هاي جديد وجود دارند.

آكادمي پيماني آكادمي اي از جنس فناوري در خميني شهر

وجود آكادمي پيماني در خميني شهر در آينده اي نزديك به هوشمند كردن خميني شهر بسيار كمك خواهد كرد آكادمي پيماني از آكادمي از آكادمي هاييست كه در زمينه طراحي سايت در خميني شهر ، طراحي سايت شركتي در خميني شهر ، طراحي سايت فروشگاهي در خميني شهر و ... فعاليت مي نمايد

بخش‌ها و محله‌ها

چند بخش با قدمت زياد در اين شهرستان وجود دارند.

? فروشان (شامل محله‌هاي ملاحيدر، ديميتريان، درب بالا مرده، جواديه يا عمو فضلگاه، درب سيد، قلعه آقا، لادره، محله نو، سرپل)

? ورنوسفادران (شامل محله‌هاي گارسله، زاغ آباد يا زوگا، باولگان، گاردر و كوشكباج)

? خوزان (شامل محله‌هاي فتح‌آباد، كو بَرز يا كو بزم يا سكه الزر، جعفرآباد، كهندژ وشمس آباد و درب محكمه)

1. اندوآن
2. آدريان
3. هرستان
4. قرطمان (كرتمان)
5. وازيچه
6. كهندژ
7. دستگرد قداده
8. اسفريز
9. درچه
10. تيرانچي
11. كوشك
12. اصغرآباد
13. قلعه اميريه

از بخش‌هاي جديد مي‌توان موارد زير را نام برد:

1. شهرك منظريه
2. هفتصد دستگاه
3. قائميه (كشتارگاه سابق)
4. پاسداران
5. كوي كاركنان دانشگاه صنعتي (باقرالعلوم)

از بخش‌هاي صنعتي و كارگاهي آن مي‌توان موارد زير را نام برد:

1. منطقه صنعتي دوشاخ
2. منطقه كوكوچي (كوه كوچك)
3. شهرك صنعتي الكترونيك

تاريخچه خميني شهر

گذشته به نام سدژ يا سده مي‌شناختند، در ادوار گذشته بخشي از بلوك ماربين از توابع اصفهان محسوب مي‌شد. بلوك ماربين شامل سدژ و بخشهاي اطراف آن بوده‌است كه عبارتند از: احمدآباد، احمدآباد وازيچه، آدريان، آزادان، اسفريز، آشنستان، آفاران، اليادران، اندوان (قنات معروفي دارد اما نسبت به قنات ديميرتيان در فروشان سدژ در درجه دوم است. قنات ديميرتيان از مهم‌ترين قنات‌هاي بلوك ماربين است كه خيلي قديمي و پرآب است و آب آن هم كم و زياد نمي‌شود. چون اين قنات در سرچشمه داراي نقب‌ها و حفره‌هاي عجيب است، اهالي مي‌گويند كه اين قنات به امر طهمورث معروف به وسيله ديوها حفر شده)، بهارانچي، تيرانچي، جروكان، جعفرآباد، جوزدان، درباغ مهيار، درباغشاه، دستجرد مورچا، دهچي، دينان، رنان، زهران (زران و در اصل به طوري كه مي‌گويند رزان بوده)، عاشق آباد، كارلادان (بناي تاريخي منارجنبان اصفهان در اين قريه واقع شده. ساختمان ايوان آن، كه روي قبر عمو عبدالله سقلا از زهاد قرن هشتم هجري بنا شده، به سبك ساختمان‌هاي قرن هشتم است و تزيينات كاشيكاري نيز از آن دوره دارد. دو مناره طرفين ايوان از سطح پشت بام آن هفت متر و تا سطح زمين مجاور بقعه ?? متر ارتفاع دارند. احتمالاً در دوره صفوي به بناي اصلي افزوده شده و آنچه درآن جالب توجه است، متحرك بودن مناره‌هاي آن است كه در موقع حركت دادن يكي از آن‌ها ديگري نيز حركت مي‌كند. سنگ قبر عمو عبدالله مورخ به سال ??? هجري است)، كوجان، كوشك، هرستان (اين دهكده نيز سابقه تاريخي دارد و به طوري كه مافروخي نوشته‌است صدو هفتاد سال قبل از اسلام، آذر شاپوران پسر آذر مانان از ديه هرستان از طرف فيروز بن يزد گرد به اتمام باروي مدينه جي فرمان يافت)، كرتمان، تيرانچي، ميان رشيد، ولاشان، ككنان، نصرآباد (يكي از قراي زيباي ماربين و داراي باغ‌هاي ميوه فراوان و مصفا مي‌باشد. سر در خانقاه نصرآباد از بناهاي تاريخي و مورخ به سال ??? هجري در اين قريه واقع است و جنب آن مقبره ميرزا طاهر نصرآبادي تذكره نويس معروف عهد صفوي واقع شده)، گورتان (به معروف اصفهان از آن جا است)، كرم و كليچه. سده در ابتدا شامل سه بخش به نام‌هاي فروشان (پريشان يا پروشان يا پرشون)، خوزان (خيزون) و ورنوسفادران (بن اسفون) بوده‌است. برخي نويسندگان معتقدند كه در دوره ساسانيان سه دژ به نام‌هاي گاردژ، ديميردژ و كهندژ در اين شهر وجود داشته‌است كه به همين دليل اين شهر را سده به معناي سه دژ ناميده‌اند. البته هنوز يكي از محله‌هاي خوزان به نام يكي از همين سه دژ، يعني كهندژ ناميده مي‌شود كه در وصف آن چنين آمده‌است: در محله خوزان واقع در خميني شهر، قلعه دفاعي مهمي به نام كهندژ وجود داشته كه خرابه‌هاي آن در محله مزبور موجود است. و گمان مي‌رود نام محله گاردر نيز از نام باستاني گاردژ گرفته شده باشد. نام يكي از محله‌هاي فروشان هم ديميتريان است كه گمان مي‌رود ريشه آن ديميردژ باشد.

هر يك از محله‌هاي تشكيل دهنده سَده، خود بعلت خاصي نام گرفته‌است. در كتاب نصف جهان في تعريف اصفهان، نوشته محمد مهدي بن محمدرضا الاصفهاني، ذكر شده‌است كه: فريشان معرف پريشان و پريشان خود مخفف پريوشان است كه به نام زني به اسم پريوش كه در زمان ساساني بناي اين محل را نهاده، منسوب گشته‌است. خوزان از واژه «خوز» و «ان» نشانه كثرت و جمع تشكيل شده‌است. خوز در سنگ نوشته‌هاي شاهنشاهان هخامنشي به صورت xuvata (uvaja)و به قوم عيلاميان و سرزمين آنها گفته مي‌شد كه در منطقه كوهستاهي بين‌النهرين تا فلات ايران گسترده شده‌است. شايد خوزان (خيزان) در اصل زرخيزان بوده چون محله سكه الزر از زر مي‌آيد و محله زرگران و مسگران است. همچنين خيزان (به تركي استانبولي: Hizan) شهري است در كشور تركيه كه در استان بتليس واقع شده‌است.

درباره? ريشه كلمه وَرنوسفادران نمي‌توان به‌سادگي گفت بُن اصفهان است. چون كلماتي كه آخرشان آدران (آذران) هست در نام محلات بچشم مي‌خورد از جمله آدريان، اليادران. اقوام آريايي به مناسبت توجه و علاقه به آتش، آتش‌هاي گوناگون داشتند از كوچك و بزرگ و آتشگاه بزرگ را در بالاي مرتفعات و كوه‌ها مي‌ساختند تا هميشه روشنايي آن از دور ديده شود. «آذر» يا «آذران» آتشكده‌هاي كوچكتري بودند. ريشه واژه آدريان هم آذريان بمعني زرتشتيان است. پس ريشه ورنوسفادران، ورنوس+آذران بوده. بنابر روايتي قوم ورنوس از شجاع‌ترين سپاهان ملكشاه سلجوقي بودند، همچنين اين قوم، نيروي مسلح ملكشاه را تشكيل مي‌داده‌اند. پس از پيروزي‌هاي ملكشاه و آرام شدن اوضاع ايران، وي مجلس جشني ترتيب داد و به علت شجاعت و شهامت آنها، زمين‌هاي گاردژ را به آنها اهداء كرد و محل اسكان آنها نيز ورنوس بهادران ناميده شده كه به مرور زمان به ورنوسفادران تبديل شده‌است. همچنين شهرهايي بنامهاي باغبهادران و سروشبهادران (سروشفادران) در استان اصفهان وجود دارند كه اين نامگذاري را پذيرفتني مي‌كند.

در زمان فتح اصفهان توسط حمله افغان‌ها، اهالي اين منطقه تا حد توان مقاومت نمودند، چنان‌كه سركيس گانهيچ نتز در كتاب «سقوط اصفهان» مي‌نويسد، افغان‌ها نتوانستند دژهاي خيزون (خوزان) و ورنوسفادران و فروشان را تصرف كنند، چون ساكنان اين سه محل سخت مقاومت كردند. يك راه زيرزميني دراز از كهندژ تا آتشگاه وجود داشته كه گويا راه رساندن سربازان به بالاي كوه براي جنگ با افغانها و ديگر يورشگران بوده‌است. كوي بزم نيز از ديگر محله‌هاي كهن خوزان مي‌باشد، كه نام اين محل به وجود جشن سَده در اين شهر هويت و واقعيت بيشتري مي‌بخشد.

دكتر سيروس شفقي در كتاب خود بنام «جغرافياي اصفهان»، معتقد است كه مقارن كوچ عده‌اي از ساكنان منطقه اصفهان در نيمه دوم هزاره چهارم، قبل از ميلاد مسيح، آبادي‌هاي كوچكي در محل فعلي شهر اصفهان و سرتاسر زاينده رود وجود داشته كه با آمدن عده‌اي از شمال به فلات مركزي پرجمعيت آنها افزوده شد و محل‌هاي جديدي به وجود آمده‌است، بر اين اساس مي‌توان قدمت اولين كانون‌هاي جمعيتي اين خطه را به دوران قبل از اسلام مربوط دانست و در روايات ديگر نيز آمده: حمله اسكندر به سه دژ، گاردژ، كهندژ و ديميردژ كه در اين منطقه واقع شده بودند باعث ويران شدن آنها به دست اسكندر مقدوني گرديده و اين منطقه تا دوران پادشاهي ساسانيان (??? ميلادي) يعني تا ? قرن بعد به صورت بياباني بي آب و علف باقي ماند. تا آنجا كه پيروز شاه ساساني به سلطنت رسيد و به سدژ آمد و بنا به خواسته او بار ديگر اين محل آباد شد، وي دستور حفر قناتي داد كه به نام خودش به قنات «پيروز شاهي» معروف گرديد، و به دستور پيروز شاه، مردم متفرق شده گردهم آمدند و زمين‌ها بين مردم تقسيم شد.

معرفي محسن پيماني خميني شهري

محسن پيماني از جوانان خميني شهري است كه از 13 سالگي تاكنون مشغول كار در اينترنت بوده است ، وي هم اكنون مدير آكادمي پيماني است جهت آشنايي بيشتر با محسن ميتوانيد به پيج اينستاگرام او سر بزنيد :

https://instagram.com/mr_pymani

قدمت خميني شهر

بسياري از رويدادهاي تاريخي شهرستان خميني شهر متأثر از وقايعي است كه در اصفهان به وقوع پيوسته‌است. با اين وجود قدمت تاريخي اين منطقه به زمان ساسانيان مي‌رسد، كهن دژ كه بر سر راه اصفهان قرار دارد، گويا پايتخت ساسانيان بوده‌است. مردم اين شهر به زباني به نام ولاتي سخن مي‌گويند كه به زبان ساسانيان بسيار نزديك است. در دوران اسلامي نيز اين ناحيه از اهميت زيادي برخوردار بوده و وجود مسجد جامع بزرگ در كوي خوزان، شهر بودن آن را در گذشته مي‌رساند. چرا كه مسجد جامع از ويژگي‌هاي شهري است و روستاها فاقد آن مي‌باشند. در يورش محمود افغان به اصفهان، مردم سده دليرانه پايداري كرده و شمار زيادي از لشكريان محمود را به اسارت گرفتند.

فاصله? شهر (خميني شهر) تا اصفهان ? كيلومتر مي‌باشد. شهرستان خميني شهر در مغرب استان اصفهان قرار گرفته و از سوي شمال به شهرستان شاهين شهر و ميمه، از جنوب به شهرستان فلاورجان، از مشرق به شهرستان اصفهان و از مغرب به شهرستان نجف آباد محدود مي‌شود. اين شهرستان يكي از خوش آب و هواترين و با صفاترين نواحي استان اصفهان است. خاك آن از رودخانه زاينده رود آبياري مي‌شود و تمامي نهرهايش پرآب است. علاوه بر آن كاريزهاي مهمي نيز دارد كه سبب گرديده‌است سه چهارم خاك اين شهرستان باغ‌هاي بزرگ ميوه و يك چهارم آن كشتزار باشد.

مادي «قميش» از ميان زمين‌هاي جنوبي شهرستان مي‌گذرد و چون در محل جدا شدن از رودخانه با چشمه‌ها پيوند دارد، آب آن هرگز تمام نمي‌شود.

گونه‌هاي ميوه و فرآورده‌هاي زميني مانند گندم، جو، خيار، خربزه، حبوبات، تنباكو، در اين شهرستان بعمل مي‌آيد و بعضي از انواع آن چون خربزه? بهاره? كوشك و انگور و گيلاس نصرآباد و گورتان شهرت دارد و نظير آن در ديگر نقاط يافت نمي‌شود.